Πόσα μπορείς να ζήσεις σε μια κρουαζιέρα τριών ημερών

Δημήτρης Μπαλής

Η αλήθεια ότι οι Ελληνες δεν είναι εξοικειωμένοι με την κρουαζιέρα, ότι θέλουν απόλυτη ελευθερία κινήσεων στις διακοπές τους, τελικά, μάλλον είναι η μισή αλήθεια.

Διότι την άλλη μισή, μπορείς να τη διαπιστώσεις μόνο αν κάνεις κρουαζιέρα, καθώς είναι κανόνας στη ζωή, ότι για να εκφέρεις άποψη, πρέπει να έχεις δοκιμάσει κάτι. Αναφέρομαι, βέβαια, μόνο σε αυτά που κάνουν καλό στη ζωή μας, για να μην παρεξηγηθώ.

Τελικά, κάνοντας κρουαζιέρα δεν αισθάνεσαι εγκλωβισμένος. Ναι, βρίσκεσαι σε πλοίο για πολλές ώρες, όμως πόσες ώρες θα ταξιδέψεις για να πας και να γυρίσεις ακτοπλοϊκώς σε κάποιο νησί; Ε, τόσες ώρες θα είσαι, και μάλιστα τις περισσότερες βράδυ και θα κοιμάσαι, μέχρι να πιάσεις λιμάνι, χωρίς να χάσεις κάποιον προορισμό.

Είναι τέτοιος ο προγραμματισμός των τριήμερων (φαντάζομαι και των τετραήμερων ή επταήμερων) κρουαζιερών της Celestyal Cruises, που όλα κινούνται εντός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου, χωρίς καμία καθυστέρηση, προκειμένου όλοι να απολαύσουν τις χαρές του ταξιδιού.

Μια ακόμα, μισή, όπως αποδεικνύεται, αλήθεια, είναι ότι κρουαζιέρα κάνουν τα μεγάλα σε ηλικία άτομα. Διότι είδα τόσες οικογένειες και τόση νεολαία στο πλοίο, που εξεπλάγην, θετικά.

Το έμπειρο προσωπικό, κυριολεκτικά σε αιχμαλωτίζει με την ευγενική συμπεριφορά του, κάθε στιγμή. Από την υποδοχή στο λιμάνι, όπου λαμβάνεις την κάρτα δωματίου που ταυτόχρονα είναι και η κάρτα με την οποία κάνεις όλες τις συναλλαγές στο πλοίο (ποτά, αγορές κλπ), έως την είσοδο στο πλοίο, την τακτοποίηση, τα εστιατόρια. Παντού ένα διάπλατο χαμόγελο, από ανθρώπους που έχουν στο αίμα τους την εξυπηρέτηση και δεν το κάνουν επιτηδευμένα.

Εν πλω μπορείς να απολαύσεις τις πισίνες, με θαλασσινό νερό, στο Celestyal Olympia, με το οποίο ταξίδεψα, αλλά και τα μπαρ του καταστρώματος. Αν θέλεις κάνεις ηλιοθεραπεία, διαφορετικά, όπως εγώ, στον ίσκιο.

Στο πλοίο, μπορείς να διασκεδάσεις στα μπαρ, με ζωντανή μουσική ή στο κλαμπ με την πίστα για να χορέψεις ξένη μουσική.

Εντύπωση μου προκάλεσαν οι τρεις θεματικές παραστάσεις, σε αντίστοιχα βράδια, στην κατάμεστη αίθουσα (Mousses), του πλοίου. Η Φλωρεντίνα, από την Ρουμανία, μιλώντας άπταιστα πολλές γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ελληνικά, Τουρκικά και δεν ξέρω εγώ ποια άλλη γλώσσα), παρουσίαζε ένα πρόγραμμα διαφορετικό κάθε βράδυ. Οι χορευτές, και παράλληλα ακροβάτες, της ομάδας από την Κούβα, το ένα βράδυ, παρουσίασαν ένα διεθνές μουσικοχορευτικό πρόγραμμα, το δεύτερο βράδυ ένα αμιγώς ελληνικό με τραγούδια και χορούς αντιπροσωπευτικούς της πατρίδας μας (συρτάκι, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, νησιώτικο) και το τρίτο βράδυ ένα χορευτικό πρόγραμμα βασισμένο στην ελληνική μυθολογία. Και τα τρία σόου είχαν αντίστοιχα σκηνικά, που πραγματικά ήταν υπέροχα και αξίζουν συγχαρητήρια τόσο στην ομάδα των Κουβανών, που χόρεψαν απίστευτα καλά όλους τους χορούς, όσο και στον σκηνοθέτη.

Πέραν αυτών των παραστάσεων, μπορούσες να επισκεφθείς το καζίνο, αν ήθελες να δοκιμάσεις την τύχη σου ή να κάνεις τις αγορές σου από τα καταστήματα.

Αρτια οργάνωση διαπίστωσα και όταν έπιανε λιμάνι το πλοίο. Στη Μύκονο, στην Πάτμο και στη Σαντορίνη, έδεσε αρόδο, δηλαδή στα ανοικτά, και με μικρότερα σκάφη πήγαινες στο λιμάνι. Η επιβίβαση γινόταν συντονισμένα, ανάλογα τον αριθμό που είχες, ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός και μου άρεσε η συνέπεια όλων. Είχες αρκετές ώρες στη διάθεσή σου σε κάθε νησί και μπορούσες να τις διαθέσεις όπως ήθελες. Για μπάνιο, βόλτα, επισκέψεις σε αρχαιολογικούς ή άλλους χώρους ή και φαγητό σε κάποιο εστιατόριο, μολονότι στο πλοίο το φαγητό, όπως και τα βασικά ποτά, συμπεριλαμβάνονται στο πακέτο σου.

Εντυπωσιακός ο μπουφές, αλλά και τα σερβιριστά πιάτα, ενώ το Σάββατο το βράδυ το κατάστρωμα μετατράπηκε σε μπάρμπεκιου, με τους μαγείρους να ψήνουν τα πάντα, μέχρι και σούβλες έβαλαν.

Δεν παραλείπω να αναφέρω ότι στη Μύκονο η βόλτα εστιάζεται κυρίως στη Χώρα του νησιού, στη μικρή Βενετία, και στους μύλους.

Στην Πάτμο ατραξιόν είναι το Σπήλαιο της Αποκάλυψης, όπου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης συνομίλησε με τον Θεό και σχίστηκε ο βράχος σε τρία μέρη, ενώ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στην κορυφή της Χώρας, όπου κατοικείται και διαθέτει ένα εντυπωσιακό μουσείο με αρχιερατικά και όχι μόνο εκθέματα.

Στη δε Σαντορίνη, από τα Φηρά τα βλέπεις όλα και αν αγαπάς, βάλε ένα λουκέτο στα κάγκελα να δέσεις την αγάπη σου.

Στα δύο λιμάνια που έδεσε το πλοίο, στο Κουσάντασι και στο Ηράκλειο, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ, μετά από χρόνια, δύο αρχαιολογικούς χώρους: την Εφεσο και την Κνωσό. Με την ιδιαίτερη ιστορική σημασία του ο κάθε τόπος, σε μαγνητίζει, μαθαίνοντας πολλά από τους ξεναγούς. Και βέβαια, νιώθεις και λίγη αίγλη βλέποντας τον αυθεντικό θρόνο του Μίνωα, στο παλάτι της Κνωσού.

Πολύ καλή και εδώ η οργάνωση, με τα πούλμαν να περιμένουν εγκαίρως στο λιμάνι και ανάλογα τη γλώσσα που μιλούσαν, επιβιβάζονταν σε πούλμαν.

Στο Ηράκλειο της Κρήτης, έχεις χρόνο και για να επισκεφθείς είτε το Αρχαιολογικό Μουσείο και το 3blueladies απέναντι, με πολλά προϊόντα της κρητικής γης και αναμνηστικά, να φας μια μπουγάτσα στην πλατεία Λιονταριών με την κρήνη Μοροζίνι (συντριβάνι) ή και να βολτάρεις στα στενά σοκάκια.

Πάντως, αυτό που πρέπει να γνωρίζεις, αν θέλεις να κάνεις κρουαζιέρα, είναι ότι θα πρέπει να πειθαρχείς με τους κανόνες, τόσο τους υγειονομικούς, λόγω κορονοϊού, όσο και των οργανωμένων ταξιδιών. Διότι η κρουαζιέρα έτσι είναι. Αν δεν επιστρέψεις έστω και με την τελευταία βάρκα στο πλοίο, έχοντας κατέβει σε έναν προορισμό, απλά ή θα βρεις τρόπο να πας στο άλλο λιμάνι που θα πιάσει ή γυρίζεις σπίτι σου. Το ίδιο και με τις εκδρομές. Λέμε 7 το πρωί συγκέντρωση, μια σύντομη συζήτηση για τα διαδικαστικά, και φύγαμε. Και την ώρα που λέμε επιστροφή, αυτή είναι και όχι άλλη, διότι το πλοίο δεν περιμένει.

Αν δεν θέλεις να συμβιβαστείς με αυτούς τους κανόνες ή δεν πας εκδρομές και κάνεις τις βόλτες σου μόνος ή με την παρέα σου ή δεν πας κρουαζιέρα, που συνιστώ να μη τη χάσεις την ευκαιρία.

Η κρουαζιέρα είναι ένας εναλλακτικός τρόπος διακοπών. Με φυσιολογικά κόστη, απολαμβάνεις κάτι που δύσκολα μόνος σου θα μπορούσες να το πετύχεις. Ασε που γνωρίζεις και κόσμο από όλα, σχεδόν, τα μέρη του πλανήτη. Αυτό το μωσαϊκό λαών, μόνο εν πλω μπορείς να το νιώσεις.